Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

człowiek pierwotny

  • 1 człowiek

    сущ.
    • мужик
    • мужчина
    • парень
    • человек
    * * *
    ♂, мн. И. ludzie человек (lm. люди);

    szary (zwykły) \człowiek простой человек; \człowiek pierwotny первобытный человек; \człowiek interesu предприниматель, бизнесмен; \człowiek bez czci i wiary бесчестный человек; wyjść (wykierować się) na \człowiekа выйти в люди, стать человеком;

    ani się \człowiek obejrzy... не успеешь оглянуться...
    * * *
    м, мн И ludzie
    челове́к (lm лю́ди)

    szary (zwykły) człowiek — просто́й челове́к

    człowiek pierwotny — первобы́тный челове́к

    człowiek interesu — предпринима́тель, бизнесме́н

    człowiek bez czci i wiary — бесче́стный челове́к

    wyjść (wykierować się) na człowieka — вы́йти в лю́ди, стать челове́ком

    ani się człowiek obejrzy... — не успе́ешь огляну́ться...

    Słownik polsko-rosyjski > człowiek

  • 2 pierwotny człowiek

    первоначальный человек

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pierwotny człowiek

  • 3 Urmensch

    Urmensch m człowiek pierwotny

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Urmensch

См. также в других словарях:

  • pierwotny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pierwotnyni, pierwotnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istniejący, występujący w czasach przedhistorycznych, bardzo dawno temu, w początkach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • człowiek neandertalski — {{/stl 13}}{{stl 7}} człowiek pierwotny żyjący w epoce kamienia łupanego, wyróżniający się niskim wzrostem i bardzo dużą głową osadzoną na dużym tułowiu <od nazwy doliny rzecznej w Niemczech, gdzie znaleziono szczątki takiego człowieka>… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pierwotny — pierwotnyni, pierwotnyniejszy 1. «taki, który występował, istniał bardzo dawno temu, w początkach, w czasach przedhistorycznych; dawny, odległy w czasie» Kultura pierwotna. Zwierzęta pierwotne. Pierwotne czasy. ∆ Człowiek pierwotny «człowiek w… …   Słownik języka polskiego

  • człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… …   Słownik języka polskiego

  • barbarzyńca — m odm. jak ż II, DCMs. barbarzyńcacy; lm M. barbarzyńcacy, DB. barbarzyńcaców 1. «człowiek niecywilizowany, odznaczający się prymitywizmem myślenia, postępowania; człowiek bezwzględny, okrutny» Barbarzyńca niszczący dobro społeczne. 2. «człowiek… …   Słownik języka polskiego

  • barbarzyńca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. barbarzyńcacy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek okrutny, o prymitywnych odruchach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Banda barbarzyńców zdewastowała cmentarz. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jaskiniowiec — m II, DB. jaskiniowiecwca; lm M. jaskiniowiecwcy, DB. jaskiniowiecwców «człowiek z epoki przedhistorycznej, zamieszkujący jaskinie; człowiek pierwotny» Narzędzia, broń jaskiniowców …   Słownik języka polskiego

  • troglodyta — m odm. jak ż IV, CMs. troglodytaycie; lm M. troglodytayci, DB. troglodytatów paleont. «człowiek z epoki przedhistorycznej, zamieszkujący jaskinie; człowiek pierwotny, jaskiniowiec» ‹łc. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • jaskiniowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jaskiniowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do jaskini w zn. 1. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawy jaskiniowe. Trudno coś dostrzec w słabym, jaskiniowym świetle. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Свентоховский — (Александр Swiçtochowski) современный польский писатель. Род. в 1849 г., учился в варшавских главной школе и университете участвовал в Przegląd tygodniowy и Nowiny ; в 1881 г. основал еженедельный журнал Prawda , в котором ведет отдел Liberum… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • praczłowiek — m III, DB. a, N. praczłowiekkiem; lm → praludzie «człowiek pierwotny, żyjący w dawnych epokach geologicznych; pitekantrop» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»